İbretlik bir hikaye;

Alice, harikalar diyarında kaybolmuştur ve nereye gideceğini bilmemektedir. Tavşana sorar “Hangi yoldan gitmeliyim?”
Tavşan cevap verir “Nereye gideceğini bilmiyorsan hangi yoldan gittiğinin hiçbir önemi yok.”
İnsanın hayatta hedefleri olmalı, insan nereye gideceğini bilmeli. Amaç, bir sahil kasabasına yerleşip balık tutmaktır. Hedef ise, Balıklıova köyünde, 500 m2 arsanın içinde tek katlı bir ev, içinde 9 luk pancar motoru ve köysan şanzımanı olan 6 metrelik ahşap sandal ile olta marifetiyle Çupra balığı yakalamaktır.

Günümüzde ise toplumun çoğunluğu olarak günlük hedefimiz, bir şekilde karnımızı doyuralım, bir torba daha kömür alalım, elektrik, telefon, internet, su faturalarını ödeyelim, kiraları tamamlayalım şekline gelmiştir. Öylesine bir keşmekeşin içinde girmişiz ki; küresel pandemiyi unutmuş, maske takmayı bir kenara bırakmış, adam sendeci, asabi, tedirgin, huzursuz, refahın olmadığı, mutsuzlar ordusu, ruh sağlığı bozuk bireyler olup çıktık. Tüm bunlara sebep olanların yapacakları tek bir şey var;

Ya bir yol bulacaklar, ya yeni bir yol açacaklar, yada yoldan çekilecekler.

Devleti yönetenlerin temel amaç ve görevleri, Türk Milletinin bağımsızlığını ve bütünlüğünü, ülkenin bölünmezliğini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu sağlamak; kişinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk Devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddi ve manevi varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır.

Devlet megri megri halayı çekmez, Türkiye Cumhuriyeti Devleti, Türklüğü ayaklar altına almaz, Devlet, birileri istiyor diye bulundukları yerlerden ‘”Ne Mutlu Türk’üm Diyene” tabelalarını indirmez, Devlet, Öğrenci Andından vazgeçmez.

Ulu Önderimizin de dediği gibi;
Millet tarafından, millet adına, devleti idareye yetkili kılınanlar için, gerektiği zaman, millete hesap vermek, mecburiyeti, lâubalilik ve keyfî hareketle uzlaşamaz. 1930 (Afetinan, M.B. ve M.K. Atatürk’ün El Yazıları S. 415)

Velhasıl kimse kendini Devlet yerine koymasın, kimse kendini Devlet zannetmesin.
Herkes durduğu yeri bilmelidir. Ben de Devletimin yanındayım. Kesinlikle ve kesinlikle ülkeyi bu hale getiren iktidarın yanında değilim.

N. Kemal Ergün